تبیین ظرفیت و فرهنگ کارآفرینانه در دانشگاه علوم پزشکی بابل از طریق روش تحلیل فازی

مقدمه: در سطح جهان، نظام علم اغلب کشورها در پاسخ گویی به نیاز فزاینده اجتماعی و اقتصادی به دانش و فن آوری در حال تغییر و تحول هستند. نظریه دانشگاه کارآفرین یکی از مدل های مطرح شده برای تبیین چهره جدید و متحول شده ی دانشگاه ها است. در واقع هدف از پژوهش حاضر تبیین ظرفیت و فرهنگ کارآفرینانه و مؤلفه های آن در دانشگاه علوم پزشکی بابل از طریق روش تحلیل فازی است. روش ها: پژوهش توصیفی است. جامعه آماری این تحقیق شامل اساتید، متخصصین کارآفرینی دانشگاهی و مسؤولین دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1392 بود. در تحقیق حاضر، پرسشنامه دانشگاه کارآفرین گیب پس ازتایید روایی و پایایی آن مورد استفاده قرار گرفت، به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل فازی استفاده شد. نتایج: ظرفیت و فرهنگ کارآفرینانه در دانشگاه، شامل: مؤلفه های چشم انداز، مأموریت و استراتژی دانشگاه، حاکمیت و اداره ی دانشگاه، ساختار و طرح سازمانی، چندرشته ای، فرارشته ای، قدرت نفوذ و استفاده از منابع متنوع، مدیریت ذی نفعان و ارزش های جامعه، دانش آموختگان، انتقال دانش، مرکز رُشد، تأمین مالی مخاطرات در شرکت های مشتق از دانشگاه، بین المللی سازی، و در نهایت، آموزش کارآفرینانه، در سطح نامناسبی قرار دارند. نتیجه گیری: در مسیر تبدیل شدن دانشگاه ها به یک دانشگاه کارآفرین به خصوص در دانشگاه های علوم پزشکی، لازم است که آن ها در ابعاد ساختاری، مدیریتی و فرهنگی خود را متحول ساخته و با گسترش زیرساخت های مورد نیاز، زمینه را برای ایفای کارکردهای جدید فراهم سازند.